O Nas

Społeczne Rodzinne Schronisko Dla Zwierząt prowadzimy już ponad 30 lat. Ideą jest stworzenie im możliwe najlepszego domu. Przez te lata przewinęło się u nas dużo zwierząt. Obecnie w schronisku mamy konie, psy i koty. Od 1993 roku zajmujemy się psami zaprzęgowymi. Przez pierwszych 10 lat hodowaliśmy psy rasy Alaskan Malamute, później były Siberian Husky, a od kilkunastu lat hodujemy tylko długodystansowe Alaskan Husky. Mamy ich obecnie 38.

Naszymi najmniejszymi zwierzętami są pszczoły. Pszczelarstwo to kilkusetletnia tradycja naszej rodziny. Utrzymujemy tradycyjną, zabytkową pasiekę z 1935 roku i stworzyliśmy pasiekę bartną. Na naszym terenie żyje dużo rzadkich dzikich zwierząt (bobry, rysie, wilki, łosie, wiele ptaków, płazów, gadów, owadów) –  to pierwotni mieszkańcy tej ziemi.

Republika Ściborska to 30 ha naturalnej, pozbawionej chemii ziemi. Zajmujemy 3 sąsiadujące ze sobą gospodarstwa z 1778 r. 1840 r. i 1844 r. Całą ziemię renaturalizujemy i uprawiamy jako permakulturę. Wszystko położone jest w bardzo dzikim i zdrowym miejscu – w samym centrum obszaru Dzikich Mazur (najbardziej dzikim rejonie Mazur). To autentyczne odludzie, kilometr od malutkiej wioski Ściborki – JEDNEJ Z OSTATNICH ENKLAW TRADYCYJNEGO ROLNICTWA I DZIKIEJ PRYRODY,  na skraju PUSZCZY – Lasów Skaliskich i Gór Klewińskich. Nie ma tu dobrego zasięgu telefonu, a wokół tylko las, pasące się na kwietnych łąkach szczęśliwe krowy i dzikie zwierzęta. To kraina, gdzie  żyją puszczańskie zwierzęta – prawdziwi gospodarze tej ziemi: rysie, wilki, łosie, jelenie, bobry, orły, wszystkie rzadkie gatunki dzięciołów, wszystkie nizinne płazy oraz rzadkie owady. Mamy tu wiele rzadkich roślin – m.in. storczyki i naturalne leśne zioła. Dużo zwierząt i roślin  znajduje się w „Czerwonej Księdze zwierząt i roślin zagrożonych wyginięciem”.  To rejon Polski o najczystszym powietrzu, ”polski biegun zimna”, o naturalnym krajobrazie, niezmienionej starej zabudowie wsi.

NASZA ZIEMIA NIGDY NIE BYŁA NAWOŻONA CHEMICZNIE, a powietrze mamy najczystsze w Polsce. Posiadamy 15 ha naturalnych, kwietnych łąk oraz własne lasy i stawy. Sami zasadziliśmy tu już 80 000 drzew.  

LOKALIZACJA: bezpośrednie sąsiedztwo z PUSZCZĄ – Lasami Skaliskimi i Rysim Bagnem. Mieszkamy na terenie 3 obszarów chronionych (2x Natura 2000 i Strefa Chronionego Krajobrazu). Od strony południowej pagórkowate łąki z dużą ilością oczek wodnych, stawów. Tylko 1,5 km malowniczą trasą do Gór Klewińskich ze wspaniałymi punktami widokowymi.

Dbamy o to aby pozostawić po sobie ziemię lepszą niż ją zastaliśmy. To Przyroda i Zwierzęta są prawdziwymi właścicielami Republiki Ściborskiej.

Stosujemy się do podstawowej zasady i definicji permakultury czyli „permanentnej kultury rolnej” tak aby nie pogarszać stanu naszej ziemi, a wręcz odwrotnie aby jest dobrostan się polepszał.  

Renaturalizujemy nasze 30 ha ziemi – kilkanaście lat temu zrezygnowaliśmy z jej orania.

Nie stosujemy w ogóle żadnych środków chemicznych na naszej ziemi, która jest od zawsze wolna od chemii.

Zasadziliśmy już 80 000 drzew. Utworzyliśmy ok. 5 ha nowego lasu. Osiągnęliśmy dzięki temu ujemny bilans produkcji CO2.W ogóle nie ścinamy bez wyraźnej potrzeby nawet części żywych drzew, dzikich kwiatów i ziół.

Mamy 15 ha naturalnych łąk kwietnych. To istny raj dla owadów, motyli, pszczół. Kosimy tylko 3% ziemi. Na 15 ha stosujemy tylko ekstensywny wypas. Rozwijamy bioróżnorodność łąk aby owady i ptaki miały co jeść, gdzie się ukryć  i gdzie się rozmnażać. Wypas krów zaczynamy po zakończeniu okresu lęgowego aby ptaki mogły swobodnie wyprowadzić potomstwo.

Dbamy o zdrowie własne i naszych gości. Od ponad 30 lat jesteśmy wegetarianami, a nasze dzieci całe życie.

Kontynuujemy kilkusetletnie rodzinne tradycje pszczelarskie i bartne. Prowadzimy zabytkową, czynną pasiekę z 1935 roku założoną przez naszego dziadka. Pszczołom stworzyliśmy raj.

Pozostawiamy dużą ilość dzikich zarośli, schronisk, kryjówek, żerowisk, stert gałęzi i liści, lęgowisk aby wszelkie zwierzęta miały tam swój dom.

Oczyściliśmy przywracając do swojej roli 4 stawy i spiętrzamy wodę aby zwiększać wilgotność gleby, zapobiegać suszom i rozwijać bioróżnorodność ekosystemów wodnych. Rozwija się roślinność wodna i świat zwierząt. Efekt jest rewelacyjny – mamy już wiele rzadkich gatunków wodnych, których wcześniej nie było: kumaki, traszki, zaskrońce, zimorodki, bobry, wszystkie nizinne gatunki żab i ropuch.

Rozwiesiliśmy kilkanaście budek lęgowych dla różnych ptaków i wiewiórek.

Pozostawiliśmy starą piwnicę dla nietoperzy, które także żyją w dachu naszego domu, odwiedzając czasami nasze pokoje…

Dokarmiamy ptaki zimą zdrową dla nich karmą.

Pozostawiamy sporą ilość martwego drewna aby liczne gatunki bezkręgowców i ptaków miały pokarm.

Utrzymujemy tradycyjne budownictwo (mamy gospodarstwo z 1778 i 1840 roku) z gliny, drewna, kamieni oraz: postawiliśmy hotele dla owadów, pozostawiamy otwarte składy drewna, etc. – aby owady miały swobodne schronienia i miejsca lęgowe.

Dla jeży zostawiamy liczne schronienia (sterty liści, gałęzi, sterty kompostowe,  miejsca pod chatami).

Pozwalamy dzikim zwierzętom (m.in. łosie, sarny, wilki, bobry, dziki) wchodzić na nasz – czyli ich teren.

Dbamy o dobór lokalnych odmian. Założyliśmy Pruski Sad z 40 odmianami lokalnych jabłoni. Staramy się utrzymać drzewa pozostałe po dawnych mieszkańcach. Założyliśmy ogród XIX-wieczny odtwarzający odmiany uprawiane tu kiedyś. Prowadzimy badania historyczne dotyczące lokalnych upraw. Rośliny z innych obszarów uprawiamy w sposób kontrolowany.

Nie stosujemy żadnych chemicznych środków na owady.

Pozostawiamy i dosadzamy rośliny biotopowe aby m.in. zabezpieczać naturalny pokarm dla ptaków zimą.

Utrzymujemy i rozwijamy różne siedliska roślinne od podmokłych olsów przez różne łąki po ugory, które wzbogacamy bioróżnorodność lokalnymi gatunkami.

Ziemię nawozimy tylko naszym kompostem i obornikiem od naszych koni.

Staramy się pozyskiwać deszczówkę.

Prowadzimy segregację śmieci, w ogóle na naszym terenie nie ma jednorazowych naczyń, sztućców,…, kupujemy dużo rzeczy używanych, przy okazji różnych akcji organizujemy secound- handową wymianę i sprzedaż.

Staramy się jak najmniej marnować żywność. Wykorzystujemy resztki żywnościowe do karmienia zwierząt. Staramy się jak najwięcej kupować produktów lokalnych. Sami też takie wytwarzamy.

Dążymy do samowystarczalności żywnościowej. Mamy kilka ogrodów i sadów oraz pozyskujemy zioła i żywność z natury.

Stworzyliśmy przedsiębiorstwo społeczne – m.in. do wytwarzania ziół o najwyższych standardach zdrowotnych.

Nasze zwierzęta dożywają starości. Od 30 lat prowadzimy rodzinne schronisko dla zwierząt. Udało się uratować wiele z nich. Ratujemy zwierzęta dzikie. Sterylizujemy psy i koty. Nasze konie żyją szczęśliwie jak dzikie „mustangi”.

Nasza osada i muzea edukują pod względem ekologii. Organizujemy szereg różnych działań edukacyjnych, ekologicznych, przyrodniczych, ochronnych.

Misją Republiki Ściborskiej jest tworzenie miejsca edukacyjnego z konsekwentnie przestrzeganymi zasadami aby każdy, kto tu zawita mógł wynieść stąd coś pozytywnego. Nasza osada jest azylem dla zwierząt, zupełnie wolna od tytoniu, wszelkich nałogów, alkoholu, wulgarnego słownictwa. Ratujemy nasze dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze w ważnych według nas i zapomnianych obszarach.Staramy się żyć jak najbardziej ekologiczne. Zarabiamy pieniądze tylko w godny sposób.